Schopenhauer, bir yanda insan zihninin uşağı olacak denli bedene ya da fiziksel organizmaya bağımlı olduğuna yönelik savunusuyla, öbür yanda istenç ile tutkuların çoğunlukla us yoluyla bastırılıp çarpıtıldığına yönelik saptamasıyla, Freudcu ruhçözümleme kuramını da öncelemeyi başarmıştır.

Schopenhauer’a göre “yeter neden ilkesi”nin bütün tasarımların (ya da görüngülerin) kendisine uymak zorunda olduğu dört temel biçimi vardır. Schopenhauer, yeter neden ilkesinin kökünü oluşturan bu dört temel biçimi sırasıyla, (ı) “oluş”; (ıı) “varolma”; (ııı) “bilme”; (ıv) “eyleme” olarak belirlemiştir.

Düşünmek hayatın her anında yapılan bir beyin-sel işlevdir. İnsanların zaman zaman kendi düşündükleri ile bir savaş vermesi bazen insanların elinde olamayabilir, bu içgüdüsel olarak neden-sonuç kavramının her zaman güncel seyir etmesindendir. Elbette bunları anlatan, psikoloji, felsefe, ekosistem vb. birçok kitap ve belgeseller vardır, fakat insanların ezbercilik olarak ki, Ekonomik savaş içerisinde bunların sadece bir bilim olduğu ve güncel yaşamda bir gereği ile bile karşılaşmazlarken, bunlara ilişkin bilgilerle karşılaşırlar. Çünkü, bu bir varlığın ötesindeki yaşamla ilgili olduğu için, kimse düşünce zincirini yani bütün hayat ile ilgili bir kitap ile bilgilerin kullanılabileceğini nereden bilebilirler. Bu yazdığım kitapta, yaşam için gerekli binbir sırlar gizli aslında, herkesin bildiği ama bu bakış açısıyla hiç görmedikleri bir gerçek.