Ali Rıza Seyfi, Türk edebiyat tarihçisidir. 1880 yılında İstanbul’da doğar ancak denizci olan babasının görevi dolayısıyla Gemlik’e yerleşir. Aile üyelerinin atadan gelen denizcilik mesleğinin yanı sıra, babadan gelen edebiyat ilgisi vardır. Ali Rıza Seyfi 1892 yılında Heybeliada’daki Mekteb-i Bahriye’ye gider. Bu okulda edebiyat ile de ilgilenmeye başlar. Namık Kemal’in ve Ziya Paşa’nın fikirlerinden etkilenerek Osmanlı’nın içinde bulunduğu meselelere ilgisi artar. Ayrıca bu okulda İyi derecede İngilizce öğrenen yazarın üzerinde bu okulda hocası, İttihat ve Terakki Cemiyetinin üyesi Saffet Bey’in Türkçülük konusunda etkilendiği görülür.Türkçülük hakkındaki görüşleri ile dikkat çeker. 1909 yılında yüzbaşı iken emekli olur.Eserleri: Hayat-ı Alûde (1901), Çanakkale Boğazı (1902),Barbaros Hayreddin (1910), Kazıklı Voyvoda (1928), Kemal Reis ve Baba Oruç (1909), Muazzez Vatana (1913), Muhaberat-ı Bahriye-yi Osmaniye Zeyli (1899), Turgud Reis (1900), Akdeniz Kaplanları (1935), Deli Aslan (1935), Çocuk Kahraman Durakoğlu Demir (1945), Gazi ve İnkılâp (1933), Kurtuluş ve Kurtuluş Savaşı (1934)