*{E-Kitap Projesi'nin Yayınlanan ilk Eseri} Başımıza geleceklerden habersiz, göz açarız fani âleme. Geldiğinde başa bela; adı bazen kader, bazen ihmal olur. Düş ile gerçek arasında gidip geldiğimizde; önce ürperir, sonra korkuya kapılırız. Uyandığımızda anlarız düş olduğunu. Sonra derin bir “oh” çekeriz; Kimi zaman da hasretlik çekeriz evlattan yana.

YENİ Günün birinde, bir tesadüfün ortaya çıkardığı deli bir adam Koçhisar’ın neredeyse tarihi akışını değiştirir. Deli lâkabın alan bu adam zamanla çocukların sevgisini kazanır ve çocuklar onu kırılmayan bir oyuncak olarak gönüllerinde beslerler. Çocuklara göre Deli Paşa vırraklayan ilk adamdır ve Tanrının kendilerine lütuf ettiği tek canlı oyuncaktır.

Bir şair öğretmenin ilk görev yeri olan Tunceli’de Doğu-Batı, Alevi-Sünni değerlendirmesini yaparken, uzun kış aylarında insanın içini ısıtan sıcak insan öykülerini, aşklarını, mistizmle yoğrulmuş bu toprakların masal ile gerçeğin iç içe geçtiği olayları, Şiddetin bitmesini istemeyen karanlık odaklarla Yeşil’in ilişkisini ve dağ başında bir öğretmene yaptıklarını bir kamera tekniği ile 1988-93 Dönemini anlatan bir anı romandır Kar Aydınlığı.

Bir çocuğun, yaşadığı şehirden kırsalda yaşayan babaannesinin yanında gidip yaz tatilini geçirirken yaşadığı macerayı anlatır Tokatçı.

85 yaşındaki babaannesinin diktiği ağaçlarla nasıl yaşama bağlandığını, kendi kedine emeğiyle nasıl ayakta kaldığını anlatan, çocukların ayağını yere bastıracak gerçekliğin romandır. Tokatçı karakteriyle görevi kötüye kullanmanın sonuçlarını yaşayarak gören Barış bir atla ve bağ bekçisi kız arkadaşıyla geçirdikleri unutulmaz bir yaz macerasının yanında bilgiye ulaşmayı, bilimselliği araştırma sonunda öğrenen çocukların öyküsüdür Tokatçı.

Biri var idi, biri yox idi. Bir yoxsul şeher var idi. Bu şeherin insanlari çox mehriban və köməksever idilər. Amma padşah şəhərdəki insanlarin bütün var-dövlətlərini ələ kecirmişdi .Bu kənddə bir sirrli mağara var idi.Əfsanələrə görə bu mağara 3 qardaş div tərəfindən qorunurdu. Ora getmeye heç kəsin hünəri çatmirdi.Bir gün şəhər əhalisinin yarisi sözü bir yere qoydular ki,bu mağaraya gedey. Onlar yaraqlanin-yasaqlanib yola düşdülər. Nəhayət mağaraya gəlib çatdilar.

Ben, tanımadıkları insanları öldüren ve yok eden, onları kahraman sayan dünyada doğdum ama, içimden böyle bir dünyada yaşamak istemiyorum. Yaradılışın hakikatini görmek istiyorum ve başkalarının dayattığına göre yaşamak istemiyorum....

Bu yaptığımı, sanat ve ilim olarak görüyorum… Her şeyden önce, ruhumu doyuruyor yazmak…